Ես զարմացած նայում էի ընկած նապաստակին, մեկ էլ
հանկարծ նա արթնացավ ու …սկսեց բարձր ծիծաղել։ Նրա բերանից սկսեցին դուրս թռչել գազարներ։
Նրա մեջքի ոտքերը ծափ էին տալիս,իսկ փորի ոտքերը ռուսական պար էին պարում։Ես գրպանիցս հանեցի գդալներ ու սկսեցի նվագել։ Հետո նստեցի նապաստակի մեջքին ու վազելով եկանք տուն։
Սերգեյ Աղամալյան 